Περιγραφή της φυλής των παπιών Krokhal
Η φυλή αγρίων παπιών Krokhal έχει διαδοθεί στη Ρωσία και την ΚΑΚ. Μεγάλο μέγεθος, αξιοπρεπές βάρος και εξαίσιο χρώμα των ατόμων προσελκύει κυνηγούς των περιοχών Altai, Ουράλια, Τσίτα και Ιρκούτσκ. Αυτά τα ειδικά άγρια πουλιά μετακινούνται σε ζεστές χώρες για το χειμώνα, περιστασιακά μπορείτε να τα δείτε στη Θάλασσα του Αζόφ. Για ποιο λόγο είναι τόσο διάσημοι οι εκπρόσωποι της μεσαίας ζώνης της Ευρασιατικής ηπείρου και γιατί άρχισαν να περιλαμβάνονται ορισμένα υποείδη στο Κόκκινο Βιβλίο;
Πάπια Κρόκαλ
Διακριτικά χαρακτηριστικά του είδους
Η πάπια Krokhal μοιάζει με μια μικρή χήνα σε εμφάνιση και μέγεθος. Το βάρος κυμαίνεται από 1 έως 2 kg, το μήκος του σώματος φτάνει τα 65 cm και το άνοιγμα των φτερών είναι κοντά σε ένα μέτρο (87-92 cm). Τα πουλιά αυτού του είδους είναι οικογένεια, ικανά να αντισταθούν όταν συναντηθούν με ένα μικρό αρπακτικό. Στην κρύα εποχή, μπορούν να συσσωρευτούν σε μεγάλα κοπάδια για να εξασφαλίσουν την επιβίωσή τους.
Έχοντας μελετήσει τη φωτογραφία ενός πουλιού στο Διαδίκτυο, είναι εύκολο να παρατηρήσετε τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:
- Στα φτερά υπάρχει ένας ειδικός λευκός «καθρέφτης», ο οποίος είναι πολύ ορατός στο φόντο της γκρίζας πτέρυγας, που διακρίνει αυτά τα πουλιά από όλα τα άλλα.
- Τα αρσενικά έχουν μαύρο κεφάλι και κορυφή του λαιμού που λάμπει με μια πράσινη γυαλάδα με μεταλλικό αποτέλεσμα σε έντονο ηλιακό φως. Το πίσω μέρος είναι μαύρο και πιο κοντά στην ουρά είναι γκριζωπό. Το υπόλοιπο σώμα είναι λευκό με ροζ απόχρωση. Σημαντικό: τα drakes αλλάζουν το χρώμα τους, επειδή αυτό είναι το δευτερεύον χαρακτηριστικό του φύλου τους, το οποίο τους επιτρέπει να έχουν την ευκαιρία να αναπαραχθούν.
- Τα θηλυκά διακρίνονται εύκολα από το κόκκινο ή καφετί κεφάλι και το λαιμό τους. Ο λαιμός των θηλυκών είναι λευκός και η πλάτη είναι στάχτη με γκρι.
- Το ράμφος του μεργάνου είναι έντονο κόκκινο, στο τέλος κάμπτεται σε γάντζο.
- Η πάπια έχει μια αξιοσημείωτη κορυφή στο κεφάλι της.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η μακροχρόνια merganser και η μεγάλη merganser διαφέρουν από όλους τους εκπροσώπους. Το χρώμα τους εξαρτάται άμεσα από την εποχή. Την άνοιξη, γίνεται πιο φωτεινό σε σύγκριση με το χειμώνα (έτσι το έθεσε η φύση), αλλά κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού το χρώμα εξασθενίζει και μέχρι το φθινόπωρο γίνεται εντελώς θαμπό και ασυμβίβαστο. Γι 'αυτό είναι τόσο δύσκολο να διακρίνεις ένα θηλυκό από ένα αρσενικό σε εμφάνιση κατά τη διάρκεια της ψυχρής περιόδου.
Βιότοπος υδρόβιων πτηνών
Η πάπια Krokhal δεν είναι μόνο ένα πουλί αναπαραγωγής, αλλά και ένα μεταναστευτικό. Το καλοκαίρι, της αρέσει να μπαίνει στην κεντρική ζώνη της Ευρασιατικής ηπείρου. Την άνοιξη, αυτά τα πουλιά πετούν μεταξύ των πρώτων, μόλις εμφανιστεί το σκουλήκι. Εκπρόσωποι των υδρόβιων πτηνών πηγαίνουν το χειμώνα μόνο με την άφιξη του κρύου καιρού, που συνεπάγεται την κατάψυξη των υδάτινων σωμάτων.
Βασικά, οι εκπρόσωποι των παπιών λατρεύουν να φωλιάζουν σε δασικές περιοχές, αν και έχουν παρατηρηθεί συμπλέκτες σε ρωγμές βουνών, ακόμη και σε παράκτιες περιοχές. Ένας τόσο μεγάλος βιότοπος προκαλείται από μια ποικιλία υποειδών. Το καλοκαίρι, τα πουλιά γεμίζουν τις κεντρικές περιοχές όχι μόνο της Ευρασιατικής ηπείρου, αλλά και της Βόρειας Αμερικής, και το χειμώνα μετακινούνται στις ακτές των ωκεανών του Ατλαντικού και του Ειρηνικού, και μπορούν επίσης να βρεθούν στα νότια της Κίνας (κυρίως εκεί όπου είναι ψάρια).
Σημαντικό: εάν ο χειμώνας διαρκεί σχετικά ζεστός και τα γρήγορα τμήματα της δεξαμενής δεν καλύπτονται με λεπτό στρώμα πάγου, τότε το πουλί δεν θα αφήσει το αγαπημένο του μέρος για φωλιά.
Διατροφή υδρόβιων πτηνών
Η βάση για τη διατροφή όλων των υποειδών της πάπιας είναι το ψάρι, με προτεραιότητα:
- Σολομός.
- Λούτσος.
- Κατσαρίδα.
- Είδος πεστρόφας.
Κατά τη διάρκεια του χειμώνα, αυτά τα πουλιά μπορούν να τρέφονται με ρέγγα ή θαλασσινά ψάρια, και μερικές φορές γιορτάζουν με σκαθάρια, σκουλήκια, καραβίδες, ακόμη και μαλάκια.
Σεξουαλική ωριμότητα και αναπαραγωγικά χαρακτηριστικά
Η πάπια φτάνει στη σεξουαλική ωριμότητα περίπου 2 χρόνια. Κατά τη διάρκεια της φιλίας, το αρσενικό κολυμπά συνεχώς πίσω από το θηλυκό, πιέζοντας το στήθος του στο νερό. Για να προσελκύσει την προσοχή του αγαπημένου του, πρέπει να σηκώσει απότομα το σώμα πάνω από την επιφάνεια του νερού, να ανοίξει τα φτερά του και στη συνέχεια να πάρει μια κλασική στάση, κάνοντας έναν δυνατό ήχο. Τέτοια παιχνίδια φαίνονται αρκετά εντυπωσιακά από έξω. Παρεμπιπτόντως, μερικές φορές τέτοιες στιγμές καταγράφονται σε φωτογραφίες και βίντεο από τους τουρίστες.
Κατά κανόνα, μια πάπια σε ένα συμπλέκτη μπορεί να φέρει έως και 12 αυγά στη φωλιά και να επωάζεται για περίπου ένα μήνα. Μετά τη γέννηση των παπιών, μένουν σε ένα ζεστό μέρος για δύο ημέρες το πολύ. Εκκολάπτονται αμέσως εφηβικά και ήδη στην πρώτη έξοδο ακολουθούν τη μητέρα τους στο νερό και προσπαθούν ακόμη και να βουτήξουν. Για την πρώτη εβδομάδα, τα μωρά τρέφονται κυρίως με έντομα που βρίσκονται στην επιφάνεια του νερού, αλλά μετά από μια εβδομάδα αρχίζουν να πιάνουν τηγανητά, κινούνται μέσα στο νερό, σχεδόν σαν έναν ενήλικα.
Περίπου μετά από 3 μήνες, τα παπάκια αρχίζουν να πετούν πλήρως, αλλά εάν οι πάπιες είναι καθιστικές, τα παπάκια θα πετάξουν όταν φτάσουν στην ηλικία των 80 ημερών και μεταναστευτικά - μετά από 50.
Σημαντικό: υπό ευνοϊκές συνθήκες, η πάπια ζει έως και 15 χρόνια, με καθιστικό τρόπο ζωής, η περίοδος μπορεί να φτάσει τα 17 χρόνια.
Υποείδος συγχωνεύσεων
Στη φύση, μπορείτε να συναντήσετε τέσσερις ποικιλίες από τις εξεταζόμενες πάπιες υδρόβιων πουλιών:
- μεγάλη μεργάνωση?
- μαργαρίτης μακράς μύτης
- scaly merganser;
- λίγο.
Στη φωτογραφία, όλοι θα φαίνονται πολύ ατημέλητοι λόγω των ιδιαιτεροτήτων της φυλής τους.
Τις περισσότερες φορές μπορείτε να δείτε έναν εκπρόσωπο της φυλής, του οποίου το όνομα είναι ένα μεγάλο merganser. Έχει αρκετά μεγάλο βάρος (έως 2 κιλά το χειμώνα). Ίσως αυτό το καθιστά το πιο ενδιαφέρον αντικείμενο κυνηγιού. Ο μεγάλος merganser ζει κυρίως σε ήσυχες λίμνες και ποτάμια που βρίσκονται κοντά στη βόρεια Τάιγκα.
Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, υπάρχουν άλλοι εκπρόσωποι των ειδών των παπιών merganser στη φύση. Για παράδειγμα, ένας μεσαίος ή μακρυμάνικος μέργος (έχει το μακρύτερο και απότομο ράμφος και μικρότερο μήκος σώματος, το οποίο το διακρίνει από τα συγγενή). Αυτό το είδος ζει κυρίως στην τούνδρα και τα δάση της Ευρασίας. Συχνά συγχέεται με ένα υποείδος όπως το φολιδωτό merganser.
Το Scaly merganser βρίσκεται κυρίως στην Άπω Ανατολή και την Κίνα. Απομένουν πολύ λίγοι εκπρόσωποι, περίπου 1,5 χιλιάδες ζευγάρια. Αυτός ήταν ο λόγος για την είσοδο στο Κόκκινο Βιβλίο.
Μεταξύ της οικογένειας των παπιών, θα ήθελα να σημειώσω ένα ακόμη δείγμα - το Lutok. Έχει το μικρότερο μέγεθος μεταξύ των άλλων εκπροσώπων των παπιών merganser. Είναι σημαντικό αυτό το υποείδος να ζει κυρίως ανάμεσα σε αλσύλλια και δέντρα.
Οι ενδιαφερόμενοι εκπρόσωποι των παπιών υδρόβιων πτηνών καταρρέουν, επειδή είναι επιλεκτικοί για το φαγητό, μπορούν εύκολα να βρουν ένα μέρος για φωλιά και να κάνουν εξαιρετική δουλειά με την ανατροφή των απογόνων. Το κλιμακωτό merganser αναφέρεται στο Κόκκινο Βιβλίο και επομένως απαγορεύεται το κυνήγι.