Περιγραφή της σειράς λεύκας
Στις περιοχές της στέπας, η κωπηλασία της λεύκας αυξάνεται ενεργά το φθινόπωρο. Αυτό είναι ένα υπό όρους βρώσιμο μανιτάρι που συλλέγεται για αποσκωρίωση, αλάτι και τηγάνισμα. Ονομάζεται επίσης υποδαπέδια, ψαμμίτης, λεύκα. Οι άνθρωποι χρησιμοποιούν τα ονόματα "παγετοί", "zabaluyki". Ο μύκητας δεν βρίσκεται σε όλους τους τύπους δασών.
Περιγραφή της σειράς λεύκας
Πώς μοιάζει ένα δάπεδο
Η λεύκα ryadovka μοιάζει με μανιτάρι με ξεχωριστό στέλεχος, δηλαδή έχει δομή με καπάκι. Το καπέλο ισιώνει καθώς μεγαλώνει, γίνεται σαρκώδες και κυρτό, φτάνει σε διάμετρο 18 cm. Το άκρο του καλύμματος είναι κυματιστό, κατά μήκος του υπάρχει ένα ελαφρύ περίγραμμα που σχηματίζεται από τη λεύκανση του χρώματος σε αυτό το μέρος του καλύμματος. Δεν υπάρχουν κλίμακες στην επιφάνεια - είναι ομαλή.
Τα νεαρά μανιτάρια έχουν λεπτές, κρεμ ή λευκές πλάκες. Σε ενήλικες, το χρώμα των πλακών αλλάζει σε ροζ-καφέ ή καφέ. Σύμφωνα με τη δομή του υμενοφόρου με τη μορφή πλακών, λένε ότι πρόκειται για ένα στρώμα στρώματος που φέρει σπόρια. Ο υμνοφόρος προσκολλάται σταθερά στο στέλεχος. Τα σπόρια αναπτύσσονται στην επιφάνεια των πλακών. Παρεμπιπτόντως. Το χρώμα της επιφάνειας των πλακών μπορεί να προσδιοριστεί από την παρουσία σκόνης σπορίων.
Το πόδι μεγαλώνει από 2 έως 10 εκ. Και σε διάμετρο συνήθως δεν υπερβαίνει τα 4 εκ. Το σχήμα του είναι κυλινδρικό, επεκτείνεται προς τα κάτω. Αρχικά είναι υπόλευκο και μετά γίνεται κοκκινωπό καφέ.
Ο πολτός είναι σαρκώδης, σταθερός στην αφή, λευκό. Κάτω από το δέρμα είναι σκούρο (καφέ). Η χαρακτηριστική μυρωδιά της λεύκας ryadovka είναι αλεύρι ή μαλακό αγγούρι.
Οι σειρές λεύκων έχουν τα ακόλουθα πλεονεκτήματα:
- το συμπαγές μικρό καπάκι είναι κατάλληλο για απολέπιση και αλάτι.
- τα νεαρά μανιτάρια έχουν μια πιο πλούσια γεύση.
- τα μανιτάρια με καπάκια που δεν έχουν ανοίξει ακόμη είναι πιο συχνά σκουλήκια.
Η σειρά λεύκας μεγαλώνει στην περιοχή της στέπας, στις ζώνες των λεύκων, σε έναν σωρό, κρυμμένη κάτω από το φύλλωμα. Η διαδικασία συλλογής νέων φυτών έχει επίσης ένα μειονέκτημα. Συνήθως είναι βαθιά «σκάβονται» στο έδαφος ή καλύπτονται με φύλλα, κάτι που απαιτεί πολύ χρόνο για να καθαριστούν από βρωμιά. Οι σειρές αναπτύσσονται σε μεγάλες ομάδες από τον Αύγουστο έως τον Οκτώβριο.
Irina Selyutina (Βιολόγος):
Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω ότι ο κωπηλάτης λεύκας είναι εγγενής στην ικανότητα να περάσει ολόκληρο τον κύκλο ανάπτυξης χωρίς να εμφανιστεί πάνω από την επιφάνεια του εδάφους. Πολύ συχνά, αυτά τα μανιτάρια μεγαλώνουν απλά με καπάκια. Έχοντας βρει ένα μανιτάρι, μπορείτε να είστε 100% σίγουροι ότι μπορείτε να αναζητήσετε άλλα μέλη της "οικογένειας" που βρίσκονται κοντά, γιατί δεν μεγαλώνουν ποτέ μόνοι τους.
Μεγαλώνοντας σε μεγάλες ομάδες, οι πλημμύρες μπορούν να εμφανιστούν γύρω από λεύκες σε πάρκα ή δασικές ζώνες, ή κατά μήκος δρόμων, φαραγγιών ή κοντά σε λίμνες. Έχοντας επιλέξει μια θέση για τον εαυτό της, μια ομάδα (ή μάλλον ο πληθυσμός) τα επόμενα χρόνια θα καταλάβει μια ολόκληρη εκκαθάριση κοντά στο επιλεγμένο δέντρο. Αυτό το είδος προτιμά χαλαρό και ξηρό έδαφος, επομένως απαντάται συχνότερα σε αμμώδη εδάφη.
Συμβουλή. Συλλέξτε μόνο νεαρά δείγματα, δηλαδή εκείνα που δεν έχουν ισιώσει ακόμα το καπέλο τους και οι πλάκες έχουν ροζ χρώμα.
Γεωγραφικά, το είδος διανέμεται στις στέπες του Βόλγκογκραντ, του Σαράτοβ, των περιοχών του Ομσκ, του εδάφους Αλτάι και του Καζακστάν.Το είδος εκτιμάται ιδιαίτερα στις περιοχές της στέπας, αλλά στις δασικές περιοχές αυτό το είδος δεν είναι τόσο δημοφιλές μεταξύ του συλλέκτη μανιταριών, αλλοιωμένο από διάφορα "σνακ μανιταριών".
Σχετικά είδη μανιταριών
Σε ζώνες προστασίας και στέπες, το γένος Ryadovka ή Tricholoma αντιπροσωπεύεται από τα ακόλουθα είδη:
- Ρ. μωβ;
- Ρ. γκρί;
- Ρ. πράσινος;
- Ρ. μοβ πόδια
- Ρ. γίγαντας;
- Ρ. γεματο κοσμο;
- Ρ. κίτρινο-κόκκινο.
Οι περιγραφές των ειδών διαφέρουν κυρίως μόνο στο χρώμα του καπακιού και του ποδιού. Η μοβ σειρά ονομάζεται «κυάνωση». Αρχικά, ένα βαθύ μοβ χρώμα του καπέλου σε ένα νεαρό άτομο, κατά τη διαδικασία της ωρίμανσης, αλλάζει σε λεβάντα. Σε αντίθεση με άλλα είδη, έχει σχήμα πιό κολακεύματος.
Οι γκρι και γεμάτες σειρές θεωρούνται οι πιο νόστιμοι τύποι. Η πολυσύχναστη σειρά μεγαλώνει σε συγκροτήματα, ενώνοντας στο επίπεδο των σωμάτων των φρούτων. Είναι δύσκολο να διαχωριστούν, επομένως, ολόκληρη η άρθρωση κόβεται ταυτόχρονα.
Η πράσινη σειρά έχει ένα χαρακτηριστικό ανοιχτό πράσινο χρώμα του καπακιού, και στη μοβ γραμμή με πόδια μόνο το πόδι είναι βαμμένο μοβ.
Το κίτρινο-κόκκινο ryadovka θεωρείται το λιγότερο νόστιμο. Κατά τη διάρκεια της σεζόν, σχεδόν όλοι οι τύποι μυκήτων βρίσκονται στο ίδιο δάσος. Εάν δεν υπάρχει εμπιστοσύνη στην ευελιξία των τροπαίων που βρέθηκαν, είναι καλύτερα να μην τα κόψετε.
Προσοχή! Πολύ συχνά, αντί για μια λεύκα ryadovka, οι άπειροι συλλέκτες μανιταριών συλλέγουν τη συγγενή της - μια ryadovka που έχει τσίλι, η οποία μπορεί να προκαλέσει διαταραχή του γαστρεντερικού σωλήνα όταν τρώγεται. Για να αποφευχθεί αυτό, θυμάμαι ότι η σειρά λεύκας δεν μεγαλώνει κάτω από κωνοφόρα δέντρα.
Ευεργετικά χαρακτηριστικά
Τα μανιτάρια περιέχουν χρήσιμα ιχνοστοιχεία
Το είδος λεύκας ryadovka περιέχει πολλές χρήσιμες ουσίες. Ο πολτός του περιέχει πολλές ίνες, οι οποίες αποτοξινώνουν το σώμα. Περιέχει επίσης ιχνοστοιχεία: μαγνήσιο, κάλιο, μαγγάνιο, νάτριο. Η παρουσία της βιταμίνης C έχει καταγραφεί.
Το προϊόν έχει χαμηλές θερμίδες (περίπου 25 kcal ανά 100 g), επομένως ενδείκνυται για δίαιτες. Επιπλέον, λόγω της παρουσίας φυτικών ινών σε αυτά τα μανιτάρια, ένα άτομο είναι γρήγορα κορεσμένο μαζί τους και δεν αισθάνεται πείνα για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Αντενδείξεις για χρήση
Δεν πρέπει να τρώτε λεύκα ryadovka εάν έχετε προβλήματα με τη γαστρεντερική οδό ή το συκώτι. Σε παιδιά κάτω των 7 ετών δεν δίνονται καθόλου τέτοια προϊόντα. Η μείωση του κινδύνου δηλητηρίασης θα επιτευχθεί μέσω της σωστής επεξεργασίας και της συμμόρφωσης με τους κανόνες συλλογής:
- Μην διαλέγετε βρώσιμα φρούτα από βρώμικες περιοχές.
- Μην κόβετε το μανιτάρι εκτός και αν είστε σίγουροι για την ευελιξία του.
- Στο σπίτι, ταξινομήστε ξανά τα συλλεγμένα τρόπαια και κόψτε ύποπτα μέρη.
Προς ενημέρωσή σας. Για να είστε σίγουροι ότι τα μανιτάρια που συλλέγονται δεν φέρουν τα προϊόντα ανθρώπινης δραστηριότητας, πηγαίνετε στο δάσος σε βάθος τουλάχιστον 500 μέτρων, ακόμα κι αν πρέπει να χάσετε τα δελεαστικά λιβάδια με σειρές.
Σε περίπτωση, ωστόσο, έχει εμφανιστεί δηλητηρίαση, στο πρώτο σημάδι της, συμβουλεύονται έναν γιατρό.
Εφαρμογή
Μετά από όλες τις διαδικασίες για την προετοιμασία των φρούτων, επιτρέπεται η χρήση τους στην καθημερινή ζωή και για φαγητό. Η σειρά λεύκας χρησιμοποιείται στη μαγειρική και στη λαϊκή ιατρική.
Μαγείρεμα
Η σειρά λεύκας, όπως και ένα άλλο βρώσιμο μανιτάρι, υπόκειται σε διάφορα στάδια επεξεργασίας:
- Μουλιάζοντας σε κρύο νερό για αρκετές ημέρες.
- Βράζουμε για τουλάχιστον 15 λεπτά σε βραστό νερό.
- Πλύσιμο σωμάτων φρούτων κάτω από τρεχούμενο νερό.
Irina Selyutina (Βιολόγος):
Πριν το μούλιασμα, πρέπει να γίνει επεξεργασία της σειράς λεύκας. Εδώ η δυσκολία έγκειται στον λεπτομερή καθαρισμό τους από τα συντρίμμια και τη γη των δασών. Προκειμένου ο καθαρισμός να είναι υψηλής ποιότητας, είναι καλύτερα να πάρετε μια μαλακή βούρτσα και να καθαρίσετε τις πλάκες με το άκρο ενός μαχαιριού. Εάν αυτό το προκαταρκτικό μέρος γίνει με κακή πίστη, τότε το υπόλοιπο της δουλειάς σας δεν θα σώσει την κατάσταση - οι τράπεζες θα εκραγούν.
Το δοχείο με μανιτάρια πρέπει να φυλάσσεται σε θερμοκρασία που δεν υπερβαίνει τους + 16 ° C. Μετά από αυτό, τουρσί, αλατίζονται ή τηγανίζονται.
Το χαβιάρι μανιταριών κατασκευάζεται επίσης από μανιτάρια δάσους. Για να το μαγειρέψετε, ο βρασμένος πολτός (χωρίς πόδια) τεμαχίζεται με μπλέντερ ή χρησιμοποιώντας μύλο κρέατος, βρασμένο με κρεμμύδια, λαχανικά και μπαχαρικά.
Συλλέγονται για το χειμώνα σε βαθύ παγωμένο (βρασμένο), αποψύχονται αμέσως σε σούπα ή σε τηγάνι. Τα σαρκώδη καπέλα πηγαίνουν καλά με κουάκερ, πατάτες φούρνου και ένα πιάτο λαχανικών.
Στη λαϊκή ιατρική
Οι ζωμοί λεύκας δεν χρησιμοποιούνται ως φάρμακο. Οι εγχύσεις σε καρποφόρα σώματα επίσης δεν συνιστώνται να καταναλώνονται χωρίς πρώτα να συμβουλευτείτε γιατρό. Τα εκχυλίσματα για κρέμες και αλοιφές χρησιμοποιούνται εν μέρει στην κοσμετολογία, αλλά είναι αδύνατο να τα προετοιμάσετε στο σπίτι.
Μέθοδοι ανάπτυξης
Το μανιτάρι λεύκας Ryadovka προσφέρεται για καλλιέργεια σε ένα οικόπεδο ή σε ένα τεχνητό μυκήλιο. Για να μεγαλώσετε ένα δασικό μανιτάρι στον ιστότοπό σας, χρειάζεστε ένα υπόστρωμα. Παρασκευάζεται από μείγμα τύρφης, εδάφους και εδάφους για φυτά. Για 5 κιλά υποστρώματος πάρτε:
- 100 g κιμωλίας.
- 1 λίτρο νερού.
- 50 g μυκηλίου.
Αφού το υπόστρωμα είναι έτοιμο, πρέπει:
- αναμίξτε το υπόστρωμα και το μυκήλιο.
- τοποθετήστε το υπόστρωμα στα κρεβάτια σε σκοτεινό μέρος (οι σειρές λεύκας φυτεύονται σε συνθήκες κοντά στο φυσικό - κάτω από ένα δέντρο).
- η περιοχή υγραίνεται τακτικά, η θερμοκρασία δεν πρέπει να πέσει κάτω από + 20 ° С.
- Μετά από 2-3 εβδομάδες, προσθέστε ένα στρώμα γης 5 cm και επαναλάβετε τη διαδικασία.
Σε άλλες δύο εβδομάδες, θα εμφανιστούν τα πρώτα φρούτα. Μετά από κάθε παρτίδα, το στρώμα του εδάφους αυξάνεται κατά μέσο όρο 5 εκ. Το φθινόπωρο, όταν η θερμοκρασία έχει πέσει κάτω από + 5 ° C, το κρεβάτι προετοιμάζεται για χειμώνα. Καλύψτε το με ένα πανί, απλώστε ένα στρώμα από άχυρο 10 εκατοστών ή ξερά φύλλα στην κορυφή.
Οι λεύκες καλλιεργούνται επίσης σε εσωτερικούς χώρους. Δημιουργούνται συνθήκες εκεί που είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά στο φυσικό. Γι 'αυτό, δημιουργείται ένα σύστημα φωτισμού και εξαερισμού, το οποίο είναι σημαντικό για τις ζωτικές διαδικασίες των μανιταριών. Η καρποφορία σε αυτήν την επιλογή καλλιέργειας θα ξεκινήσει μόνο μετά από 4 μήνες.
συμπέρασμα
Η σειρά λεύκας μεγαλώνει στις στέπες του εύκρατου κλίματος. Τα σχετικά είδη του δαπέδου διαφέρουν στο σχήμα των καλυμμάτων και του χρώματος, υπάρχουν ακόμη και σώματα φρούτων με μπλε και πράσινο χρώμα. Χρησιμοποιούνται κυρίως στο μαγείρεμα: η παραδοσιακή ιατρική δεν προσφέρει συνταγές με αυτό το είδος. Η κουλτούρα είναι προσαρμοστική και εύκολη στην ανάπτυξη στο χώρο ή σε κλειστά μυκήλια.
