Πώς να μεταμοσχεύσετε φυτά μελιτζάνας

0

876

Αξιολόγηση άρθρου

Η ανοιξιάτικη εργασία στη χώρα περιλαμβάνει την υποχρεωτική βλάστηση των φυτικών φυτών και την επακόλουθη φύτευση τους στο έδαφος. Για ορισμένες καλλιέργειες κήπων, αυτό γίνεται ένα σοβαρό τεστ. Για να μεταμοσχεύσετε σωστά τις μελιτζάνες, θα πρέπει να τηρείτε τους κανόνες της γεωργικής τεχνολογίας.

Μεταφύτευση δενδρυλλίων μελιτζάνας

Χαρακτηριστικά του λαχανικού

Η μελιτζάνα είναι μια κοινή καλλιέργεια στο νότο. Για ένα πιο σοβαρό κλίμα, οι ιδιαιτερότητες της ανάπτυξης και της ωρίμανσης των φρούτων δεν τελειώνουν πάντα με μια γενναιόδωρη συγκομιδή. Σε περιοχές με μέτριες καιρικές συνθήκες, επιλέγονται ποικιλίες πρώιμης ωρίμανσης, η καλλιεργητική περίοδος των οποίων είναι 100-120 ημέρες, ενώ οι μεσαίες και όψιμες ποικιλίες είναι χρονοβόρες και ωριμάζουν σε 130-150 ημέρες.

Υπάρχουν λόγοι που περιπλέκουν τη διαδικασία καλλιέργειας ενός λαχανικού:

• Η βέλτιστη θερμοκρασία για την καλλιέργεια βλαστών μελιτζάνας είναι 18 ° C. Για τα περισσότερα καλλιεργημένα φυτά, δεν υπερβαίνει τους 12 ° C.
• Οι μετρήσεις θερμοκρασίας είναι επίσης σημαντικές για τη βλάστηση των σπόρων. Οι μελιτζάνες δεν τους αρέσουν οι αλλαγές στη θερμοκρασία, προτιμούν ζεστές μέρες και νύχτες. Για αυτό, είναι σημαντικό να διατηρηθεί το καθεστώς στους 18-26 ° C. Η μείωση της θερμότητας στους 13 ° C προκαλεί τους βλαστούς να ρίξουν φύλλα, άνθη και ωοθήκες. Οι παγετοί μπορούν να καταστρέψουν αμέσως το φυτό.

Το πιο κατάλληλο μέρος για την καλλιέργεια μελιτζανών θεωρείται ότι είναι ένα θερμοκήπιο. Η χρήση προσωρινών καλυμμάτων έχει επίσης καλή επίδραση στη συγκομιδή. Θετικά αποτελέσματα παρατηρούνται επίσης όταν χρησιμοποιούνται μεγάλες περιοχές καλυμμένες με αγροΐνες.

Τα φυτά αναπτύσσονται καλά σε μέρη ανοιχτά στον ήλιο και στον αέρα, δεν ανέχονται σκιασμένες περιοχές, επομένως δεν πρέπει να φυτεύονται δίπλα σε άλλα ψηλά φυτά, φράκτες ή φράχτες.

Προετοιμασία σποροφύτων

Οι κηπουροί βασίζονται στο ημερολόγιο φύτευσης για να επιλέξουν τις πιο ευνοϊκές ημέρες για τη φύτευση λαχανικών. Στην περίπτωση της μελιτζάνας, η εστίαση είναι στην επιλογή των σπόρων. Για σπορά, οι σπόροι ηλικίας 2-3 ετών θεωρούνται ιδανικοί: έχουν καλύτερες πιθανότητες βλάστησης και μικρότερες περιόδους σε σύγκριση με πέρυσι.

Για τη βλάστηση των επιλεγμένων σπόρων, χρησιμοποιούνται μπατονέτες ή δίσκοι, οι οποίοι υγραίνονται με ζεστό λιώσιμο ή νερό βροχής. Τα υφάσματα γάζας μπορούν να βλάψουν τα ευαίσθητα λάχανα και τις ρίζες, επομένως είναι καλύτερα να αρνηθείτε να τα χρησιμοποιήσετε. Τα βαμβακερά μαξιλάρια υγραίνονται κάθε μέρα για 5-6 ημέρες κάνουν τους σπόρους να πρηστούν και να απελευθερώσουν τις ρίζες.

Ένα σημαντικό βήμα είναι η απολύμανση βλαστικών σπόρων. Υπάρχουν 2 κύριοι τρόποι:

• Με 3 ml υπεροξειδίου του υδρογόνου, το οποίο προστίθεται ανά 100 ml νερού. Το υγρό φέρεται στους 40 ° C. Σε αυτό για 10 λεπτά. μουλιάστε τους σπόρους λίγο πριν τη σπορά. Μερικές φορές το υπεροξείδιο αντικαθίσταται με υπερμαγγανικό κάλιο.
• Για αρκετές ώρες, ο σπόρος τοποθετείται για να βλαστήσει σε ζεστό, αλλά όχι βραστό νερό. Μια παρόμοια δράση στο μέλλον θα βοηθήσει τα φυτά να αντισταθούν σε ασθένειες.

Τα σπορόφυτα τοποθετούνται αμέσως σε ξεχωριστά δοχεία. Με αυτόν τον τρόπο, οι ρίζες καταστρέφονται λιγότερο κατά τη μεταμόσχευση. Τα πιο βολικά είναι τα τύρφη.Το 70% της σύνθεσής τους είναι τύρφη και το 30% είναι χαρτόνι, το οποίο διαλύεται καλά στο έδαφος εντός 30 ημερών χωρίς να προκαλεί βλάβη σε αυτό. Τέτοιες γλάστρες έχουν το κύριο πλεονέκτημα: δεν χρειάζεται να φυτέψετε φυτά από αυτά, αρκεί να τα τοποθετήσετε μαζί με ένα ποτήρι στην τρύπα.

Το έδαφος για φύτευση σπόρων πρέπει να περιλαμβάνει συστατικά που είναι συμβατά μεταξύ τους, συμπεριλαμβανομένων λιπασματοποίησης, άμμου, τύρφης, αγορασμένου εδάφους για φυτά, χλοοτάπητα, κοπριά. Οποιαδήποτε σύνθεση πρέπει να καταλαμβάνει τα 2/3 του δοχείου στον οποίο θα τοποθετηθούν οι σπόροι και στη συνέχεια ποτίζεται με ζεστό νερό.

1-2 φυτά τοποθετούνται σε κύπελλα ή γλάστρες σε βάθος αρκετών εκατοστών, πασπαλίζονται ελαφρά με τη γη και ποτίζονται ξανά. Δεν απαιτείται συμπύκνωση του εδάφους κατά τη σπορά, επειδή οι μελιτζάνες χρειάζονται καλό αερισμό του εδάφους. Τα δοχεία καλύπτονται με γυαλί ή πολυαιθυλένιο, τοποθετούνται σε ένα ζεστό, φωτεινό μέρος με θερμοκρασία αέρα 25-26 ° C.

Το κάλυμμα αφαιρείται όταν τα μισά από τα φυτά είναι ορατά. Εάν δεν γίνει αυτό, η υπερβολική υγρασία και η θερμότητα θα χαλάσουν τα φυτά. Εντός 2 εβδομάδων μετά τη φύτευση, όλοι οι σπόροι που τοποθετούνται σε κύπελλα και γλάστρες θα πρέπει να βλαστήσουν. Μεταξύ των 2 φυτρωμένων δενδρυλλίων, επιλέγεται αυτό που είναι ισχυρότερο, το δεύτερο αφαιρείται προσεκτικά από το δοχείο.

Οργάνωση μεταμόσχευσης μελιτζάνας

Για φύτευση, θα πρέπει να επιλέξετε μια ηλιόλουστη περιοχή

Η συλλογή των δενδρυλλίων ξεκινά σύμφωνα με τις καιρικές συνθήκες, όταν η σταθερή θερμότητα έρχεται χωρίς ξαφνικές αλλαγές. Για αυτό, το τέλος Μαΐου ή αρχές Ιουνίου είναι κατάλληλο. Είναι σημαντικό να μην καθυστερήσει η διαδικασία, έτσι ώστε τα δενδρύλλια να μην υπερβαίνουν την ικανότητά τους.

Η γη κάτω από τα φυτά ποτίζεται με άφθονο νερό λίγες ώρες πριν από την επιλογή: αυτό θα διευκολύνει το έργο της μεταφοράς τους σε ένα νέο μέρος.

Η μεταφύτευση δενδρυλλίων μελιτζάνας στο προπαρασκευαστικό στάδιο περιλαμβάνει επίσης τη σκλήρυνση εκ των προτέρων. Τα σπορόφυτα απομακρύνονται στον καθαρό αέρα από την ηλιόλουστη πλευρά, που αφήνεται για λίγο. Το πλάτος αυτών των περιπάτων αυξάνεται σταδιακά από 10 λεπτά. έως και 2-3 ώρες.

Ένα σημαντικό βήμα είναι η προετοιμασία του εδάφους για φύτευση μελιτζανών. Ο σχεδιασμός των υπαίθριων κρεβατιών ξεκινά το φθινόπωρο, ενώ η προετοιμασία ενός χώρου για θερμοκήπιο - το αργότερο 3 εβδομάδες πριν από την κατάδυση.

Είναι λογικό να μεταμοσχεύσετε φυτά σε περιοχές με κάποιες ιδιαιτερότητες:

• ηλιακό, προστατευμένο από τον άνεμο και το ρεύμα
• σε λόφο ή επίπεδο.
• με εύφορο και ελαφρύ χώμα.
• όπου τα χόρτα, τα φασόλια, οι πατάτες, τα μπιζέλια, τα καρότα ή τα τεύτλα καλλιεργήθηκαν τον προηγούμενο χρόνο.

Το αργιλώδες έδαφος θεωρείται το καλύτερο για τη μεταφύτευση μελιτζανών, το οποίο μπορεί να διατηρήσει υψηλό επίπεδο υγρασίας στις ρίζες. Δεν έχουν όλα τα εδάφη τέτοιες ιδιότητες, αλλά με αυτοσχέδια μέσα, μπορείτε να διορθώσετε την κατάσταση προσθέτοντας κάποια στοιχεία που λείπουν.

Για την αύξηση της ποσότητας υγρασίας στο έδαφος, σάπια κοπριά, πριονίδι και τύρφη χρησιμοποιούνται με τον υπολογισμό της προσθήκης 2 κάδων ανά 1 τετραγωνικό. μ. Η πυκνή δομή της αλουμίνας χαλαρώνει με χοντρή άμμο του ποταμού, σάπιο κομπόστ ή μισό-σαπισμένο πριονίδι. Η παρουσία μεγάλης ποσότητας άμμου στο έδαφος εξισορροπείται από την εισαγωγή τύρφης, πριονιδιού και λιπασματοποίησης και η επικράτηση της βάσης τύρφης αντικαθίσταται με χώμα και λίπασμα.

Το ισορροπημένο έδαφος συμπληρώνεται με λιπάσματα. Για τους σκοπούς αυτούς, χρησιμοποιείται τέφρα ξύλου, ουρία, θειικό κάλιο και υπερφωσφορικό. Η απαιτούμενη ποσότητα ουσιών εισάγεται στο έδαφος, μετά την οποία η περιοχή σκάβεται αναγκαστικά κατά παράβαση του ανώτερου στρώματος σε βάθος 30 εκ. Την άνοιξη, μετά από βροχή, η περιοχή για μελιτζάνες σκάβεται ξανά, αφαιρώντας τα ζιζάνια, επιπλέον ρίζες και συντρίμμια.

Φύτευση δενδρυλλίων στο έδαφος

Στα τέλη Μαΐου ή στις αρχές του καλοκαιριού, μεταμοσχεύονται στο έδαφος σπορόφυτα μελιτζάνας. Για αυτό, τα κρεβάτια είναι ειδικά προετοιμασμένα. Υψηλές κορυφογραμμές έως 30-45 cm χύνονται με απόσταση μεταξύ σειρών τουλάχιστον 90-100 cm. Σε αυτή την περίπτωση, 1 τετραγωνικό. m δεν υπάρχουν περισσότερα από 3 φυτά. Τοποθετούνται σε μοτίβο σκακιέρας: αυτό διευκολύνει τη φροντίδα και επιτρέπει επίσης στον ήλιο και τον καθαρό αέρα να διεισδύσει σε αυτά.

Στην ιδανική περίπτωση, γίνεται δυνατή η μεταμόσχευση μελιτζανών 50-70 ημέρες μετά τη βλάστηση. Τα σπορόφυτα εκείνη τη στιγμή πρέπει να φτάσουν σε ύψος 30-35 cm, να έχουν 7 έως 10 φύλλα στο στέλεχος. Επιλέγουν ισχυρά φυτά που μπορούν να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες διαβίωσης.

Αξίζει να εμβαθύνουμε τις τρύπες για τα φυτά τουλάχιστον 15-20 εκ. Χύνονται 1-3 λίτρα ζεστού νερού σε κάθε ένα. Τα φυτά μεταφέρονται σε τύρφη ή μαζί με ένα κομμάτι γης. Σε αυτήν την περίπτωση, το στέλεχος εμβαθύνει βαθύτερα από ό, τι πριν, ανεβάζοντας το επίπεδο του εδάφους στην αρχή των κάτω φύλλων.

Όταν μεταφέρονται σε θερμοκήπιο, οι μελιτζάνες διαθέτουν υψηλή υγρασία ψεκάζοντας το διάκενο με ένα μπουκάλι ψεκασμού.

Προσπαθούν να γονιμοποιούν τα φυτά τακτικά. Αυτή η δράση σχετίζεται με την εμφάνιση των φύλλων. Η γονιμοποίηση πραγματοποιείται μετά το 2ο, 5ο, 7ο και 10ο φύλλο, καθώς και κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας, την εμφάνιση ωοθηκών και την ωρίμανση των φρούτων. Μετά τη μεταφύτευση, η λίπανση για το δενδρύλλιο οργανώνεται τη 10η ημέρα, χρησιμοποιώντας ένα σύμπλεγμα ορυκτών και οργανικών λιπασμάτων.

Φροντίδα φυτών μετά τη μεταμόσχευση

Η μελιτζάνα χαρακτηρίζεται από ιδιοτροπία και ζεστασιά. Η φροντίδα του έχει ορισμένα χαρακτηριστικά:

• Το λαχανικό λατρεύει το συχνό πότισμα - το έδαφος στη ρίζα πρέπει να είναι υγρό, ειδικά κατά τη διάρκεια της περιόδου όπου υπάρχει λίγη βροχή.
• Η μελιτζάνα έχει συχνά προβλήματα με την επικονίαση. Σε αυτήν την περίπτωση, πραγματοποιείται χειροκίνητα.
• Η λίπανση του φυτού πρέπει να είναι τακτική.
• Ο σχηματισμός ενός φυτού για αύξηση της απόδοσης περιλαμβάνει τσίμπημα στην κορυφή, υπερβολική πλευρική βλαστούς. Τα υπερβολικά άνθη, οι παραμορφωμένες ωοθήκες και τα μολυσμένα ξηρά φύλλα κόβονται
• Το δενδρύλλιο επιθεωρείται περιοδικά προκειμένου να παρατηρηθεί εγκαίρως βλάβη από ασθένειες ή προσβολές από παράσιτα. Σε τέτοιες περιπτώσεις, κατά τον ψεκασμό, είναι χρήσιμο να χρησιμοποιούνται κατάλληλες λύσεις.
• Για να έχετε καλή πρόσβαση στον αέρα στο ριζικό σύστημα, το έδαφος χαλαρώνει τουλάχιστον 5 φορές το καλοκαίρι.
• Τα φρούτα συλλέγονται εγκαίρως κατά τη διάρκεια της τεχνικής ωριμότητας τους. Περιμένοντας την πλήρη ωρίμανση της μελιτζάνας στον θάμνο, η συνολική απόδοσή της μειώνεται.

συμπέρασμα

Η καλλιέργεια ενός λαχανικού από σπόρους μελιτζάνας δεν είναι εύκολη υπόθεση. Ένας κηπουρός που αποφασίζει να κάνει ένα τέτοιο βήμα θα πρέπει να καταβάλει κάθε προσπάθεια. Θα πρέπει να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί όταν επιλέγετε το έδαφος για φυτάρια, οργανώνετε τη μεταφορά του, καταρτίζετε ένα σύστημα άρδευσης και γονιμοποίησης, παρέχοντας στην κουλτούρα άνετους όρους φωτισμού και θερμοκρασίας.